» ویلا

پلان ویلایی یک ویلا در اصل یک روستای باستانی روم طبقه بالایی بود. از آنجا که ریشه های آن در پلان ویلایی رومی، ایده و عملکرد پلان ویلایی به طور چشمگیری پیشرفت کرده است. پس از سقوط جمهوری رومی، ویلها ترکیبات کوچک کشاورزی بودند که در قرن نوزده به طور فزاینده تقویت شدند و گاه به کلیسا برای استفاده مجدد به عنوان صومعه منتقل شدند. سپس آنها از طریق قرون وسطی به خانه های زیبا در طبقه متوسط ​​بالا رفتند. در اصطلاح مدرن، "ویلا" می تواند به انواع مختلف و اندازه های اقامت اشاره کند، از پلان ویلایی دو نفره نیمه مجاور حومه ای به محل اقامت در رابط کاربری وحشی و شهری اشاره دارد.
فهرست

    1 رومی
        1.1 در بریتانیا روم
        1.2 پلان ویلایی های صومعه دیرهنگام
    2 دوره پسا روم
    3 رنسانس ایتالیایی
        3.1 توسکانی
            3.1.1 پلان ویلایی باغ توسکانی
        3.2 رم
        3.3 ونیز
    4 پلان ویلایی در خارج از کشور
        4.1 قرن 17th
        4.2 قرون 18 و 19
        4.3 قرن بیست و یکم - قرن بیست و یکم
            4.3.1 اروپا
            4.3.2 آمریکا
            4.3.3 پلان ویلایی های مدرن
            4.3.4 دیگر
    5 همچنین ببینید
    6 یادداشت

رومی
گتی پلان ویلایی، اقتباس از پلان ویلایی پاپیرو، در Pacific Palisades، لس آنجلس
مقاله اصلی: پلان ویلایی رومی

    پلان ویلایی اوربانا، یک صندلی کشور است که به راحتی می تواند از یک یا دو یا چند روز دیگر به رم یا شهر دیگری برسد
    پلان ویلایی روستایکا، املاک مزرعه و خانه که توسط بندهایی که به طور کلی از املاک و مستغلات بودند، به طور دائم اشغال شده بودند، که بر روی پلان ویلایی متمرکز بود، شاید فقط فصلی اشغال شود. پلان ویلایی روستای رومی در قلب لاتیفوندیا اولین نسخه هایی از آنچه که بعدها و در جای دیگر نامیده می شد، به عنوان گیاهان می باشد.

به عنوان پلان ویلایی ، داموس، خانه شهری برای کلاس ها و کلاس های ممتاز نبود؛ و انسولین، بلوک های ساختمان های آپارتمانی برای بقیه جمعیت. در Satyricon (CE قرن 1)، Petronius طیف گسترده ای از خانه های رومی را توصیف کرد. نوع دیگر villae "villa marittima"، پلان ویلایی ساحلی، واقع در ساحل است.

غلظت پلان ویلایی های امپریال در خلیج ناپل، در جزیره کاپری، در مونت کیرسو و در آنتیام (Anzio) وجود داشت. نمونه هایی از قبیل پلان ویلایی پاپیرو در هرکولانوم؛ و "پلان ویلایی اسرار" و "پلان ویلایی از ویتی" در پمپیا.

رومی ها ثروتمند نیز از گرمای تابستان در تپه های دور رم، خصوصا در اطراف تیبور (Tivoand Frascati، مانند پلان ویلایی هادیان) فرار کردند. سیسیرو، ادعا داشت که کمتر از هفت پلان ویلایی داشت، قدیمی ترین آن نزدیک Arpinum بود، که او به ارث برده بود. سه یا چهار سال داشت، از جمله نمونه هایی که در نزدیکی لارنیتیم است، شناخته شده ترین توصیف های اوست.

نویسندگان رومی با رضایت از خودکفائی پلان ویلایی های latifundium خود، جایی که آنها شراب خود را نوشید و روغن خود را فشار داده است. این تأثیر اعراب اشرافی شهری بود که به عنوان کشاورزان رومی فاسد قدیمی بازی می کرد، گفته شده است که استقلال اقتصادی پلان ویلایی های بعد از روستایی، نشانه ای از تشدید اقتصادی اقتصادی امپراتوری روم است.
در بریتانیا روم
همچنین ببینید: فهرست پلان ویلایی های رومی در انگلستان

باستان شناسان دقت چندین پلان ویلایی ی رومی را در انگلستان مورد بررسی قرار داده اند. [1] درست مثل همتایان ایتالیایی، آنها جوامع کشاورزی مرتعی و مزرعه، شاید حتی کاشی کاری و یا معادن، دور از یک مرکز قدرت با قدرت بالا با حمام و باغ بودند. پلان ویلایی بزرگ در وودچرتر، موزاییک خود را حفظ کرد زمانی که کلیسای فرقه آنگلوساکسون ساخته شده بود (نه به طور تصادفی) بر روی سایت خود. در اواخر قرن هجدهم، قبرستان هایی که برای دفن در کلیسا آماده می شدند، از طریق کف موزاییک دست نخورده می کشیدند. پلان ویلایی درختی دیگر حتی در فیشبورن نزدیک وینچستر (به طور غیرمستقیم) به عنوان یک مستطیل باز بزرگ ساخته شده بود، که از طریق یک portico وارد باغچه هایی شده بود. در پایان قرن سوم، شهرهای رومی در بریتانیا متوقف شد: مانند برادران در نزدیکی مرکز امپراتوری، بریتانیا ها از شهرها به پلان ویلایی های خود بیرون رفتند، که در یک فاز ساختمانی، "عصر طلایی" پلان ویلایی وارد شدند زندگی Villae rusticae در اقتصاد امپراتوری ضروری است.
مدل قصر روم پایتخت Fishbourne، پلان ویلایی ی فرماندار در بزرگترین مقیاس

دو نوع طرح پلان ویلایی  در رومانی بریتانیا ممکن است به طور کلی مشخصه پلان ویلایی های رومی باشد. طرح معمول تر بال های اتاق را باز می کند که همه به یک portico اتصال می افتند، که ممکن است در زاویه های راست گسترش یافته باشد، حتی در یک حیاط. این نوع دیگر شامل یک سالن مرکزی نشسته مانند یک basilica بود، که نشان می دهد که نقش واسطه صاحب پلان ویلایی. ساختمان های پلان ویلایی  اغلب ساختارهای مستقل هستند که توسط حیاط های محصور شده خود پیوند یافته اند. ساختار چوبی با قاب چوبی، با دقت و دراز و دراز و دراز و دراز و بر روی پایه های سنگی نصب شده بود، این قانون بود که توسط ساختمان های سنگی برای مراسم مهم مراسم جایگزین شده بود. ردیابی پنجره های شیشه ای یافت شده است، و همچنین پنجره های پنجره مشبک.
پلان ویلایی های صومعه ای از آثار باستانی

سقوط و فروپاشی امپراتوری غربی روم در قرن چهارم و پنجم، ویلها بیشتر و بیشتر از هم جدا شده بودند و توسط دیوارها محافظت می شدند. در انگلستان، پلان ویلایی ها در قرن پنجم توسط مهاجمان Anglo-Saxon سقوط کرده، غارت و سوزانده شدند. اما مفهوم یک جامعه کارگر جداگانه و خودکفارانه که در کنار هم قرار گرفته است، به فرهنگ آنگلوساکسون به عنوان ویل، با ساکنان آن - اگر به صورت رسمی به زمین متصل شود - به عنوان ویلین ها زنده ماند. در مناطق قاره، اشراف و سرزمین های سرزمینی پلان ویلاییهای کار بزرگ را به خدمت گرفتند و آنها را به راهبان های فردی فرو بردند. این ممکن است به هسته های صومعه تبدیل شود. به این ترتیب، سیستم پلان ویلایی ایتالیایی از اواخر دوران باستان به دوره قرون وسطی در قالب صومعه ها که از اختلافات جنگ گوتیک (545-535) و لومبارد ها رهایی یافت، جان سالم به در برد. حدود 529 نساء نوریسیا صومعه تأثیرگذار خود را از مونت کاسینو در ویرانه های یک پلان ویلایی  در Subiaco که متعلق به نرو بود، تأسیس کرد. از ششم تا قرن هشتم، پلان ویلایی های گالو روم در fisc of royal merovingian بارها و بارها به عنوان سایت های صومعه اهدا شد تحت حامی سلطنتی در گیل - سنت مورس فسس و الی فلیری نمونه هایی را ارائه می دهند. در آلمان نمونه ای معروف Echternach است؛ در اواخر سال 698، ویلیبراد یک ابیانه را در یک پلان ویلایی ی رومی اچمانچها در نزدیکی تریر ایجاد کرد، توسط ایرمنا، دختر داگبرت دوم، پادشاه فرانک، به او ارائه شد. Kintzheim Villa Regis، "ویلا پادشاه" بود. در حدود 590، سنت الجیوس در خانواده سلطنتی گالو روم در ویلا Chaptelat نزدیک لیموژ، در آکسیون (فرانسه) متولد شد. حیاط در Stavelot در حدود 650 در دامنه یک پلان ویلایی ی سابق در نزدیکی لژه تاسیس شد و کلیسای Vézayay تشکیل شده است مشابه. دوران پس از روم در بعد از رومی زمان ویلا اشاره به خودکفا، معمولا غنی سازی ایتالیایی یا گالو - روستای مزرعه از لحاظ اقتصادی به عنوان یک روستا و ساکنان آن به عنوان خودکفایی، که ممکن است به صورت قانونی به آن وابسته شود، به عنوان سربازان ویلین ها بود. Franks Merovingian این مفهوم را به ارث برده و به دنبال آن فرانسه فرانسوی کارولینگ بود اما فرانسوی فرانسوی basti یا bastide بود. ویلا / ویلا (یا همتایان آن) بخشی از بسیاری از نامهای اسپانیایی و پرتغالی مانند پلان ویلایی  و پلان ویلایی دایگو است. پلان ویلایی و پلان ویلایی یک شهر با منشور (fuero یا foral) اهمیت کمتری نسبت به شهر سیودود / شهر ("شهر") دارد. هنگامی که آن را با یک نام شخصی مرتبط می شود، ویلا احتمالا به معنای اصلی یک املاک کشور به جای یک شهر مقرر استفاده می شود. تكامل بعدي، تمایز اسپانیایی تبار را میان پلان ویلایی  و سیهودا ایجاد كرد. مادرید Villa y Corte است، ویلای جداگانه ای از دادگاه سلطنتی تلفن همراه است، اما Ciudad Real بسیار کوچکتر توسط تاج اسپانیایی توسط Ciudad اعلام شده است. ایتالیایی RenaissanceTuscanyThe Villa di Medici توسط Giuliano da Sangallo-1470: Poggio a Caiano، Tuscany در ایتالیا در قرن 14 و 15، یک ویلا یک بار دیگر به یک خانه ی کشور، مانند اولین ویلا Medici، Villa del Trebbio و آن در Cafaggiolo، هر دو خانه های قوی تقویت شده در قرن 14 در منطقه Mugello در فلورانس ساخته شده است. در سال 1450 جیووانی د Medici در یک صحنۀ تپهی پلان ویلایی  Medici در Fiesole، توسکانی، احتمالا اولین پلان ویلایی ی ایجاد شده تحت دستورالعمل Leon Battista Alberti، که ویژگی های ایده جدید ویلا را در De Re Aedificatoria، مورد تئوری قرار داد. Villa di Pratolino با نیمی از باغ های زیر: توسط Giusto Utens-1599. Museo Topografico، فلورانس. این اولین نمونه از پلان ویلایی ی رنسانس قبل از سن لورنزو د 'Medici، که Villa di Poggio a Caiano را توسط Giuliano da Sangallo اضافه کرد، در سال 1470 در Poggio a Caiano، استان پراتو، Tuscany. از توسکانی ایده ویلا دوباره از طریق رنسانس ایتالیا و اروپا گسترش یافت. ویلا باغ توسان پناهگاه پلان ویلایی ی Quattrocento به عنوان یک پیوند اساسی و زیبایی شناسی بین یک ساختمان مسکونی و خارج از منزل، با دیدگاه های یک چشم انداز کشاورزی انسانی، در آن زمان تنها جنبه مطلوب از طبیعت. بعدها ویلا و باغ ها شامل Palazzo Pitti و Boboli Gardens، Florence؛ ویلا دی پراتولینو، استان سینا. رومویل Doria Pamphili، RomeRome بیش از سهم خود از ویلاها با دسترسی آسان به شهر کوچک قرن شانزدهم: پیشگام، اولین ویلا suburbana ساخته شده از دوران باستان، Belvedere یا Palazzetto، طراحی شده است توسط آنتونیو Pollaiuolo ساخته شده و در شیب بالای کاخ واتیکان ساخته شده است. ویلا ماداما، طراحی که به Raphael مربوط و توسط Giulio Romano در سال 1520 انجام شده بود، یکی از تاثیر گذار ترین خانه های خصوصی بود که تاکنون ساخته شده بود؛ عناصر حاصل از ویلا مداما در قرن نوزدهم در ویلاها ظاهر شدند. ویلا آلبانی در نزدیکی Porta Salaria ساخته شده است. دیگران، Villa Borghese هستند؛ ویلا Doria Pamfili (1650)؛ ویلا جولیا پاپ ژولیوس III (1550)، طراحی شده توسط Vignola. ویلا های رومی Villa Ludovisi و Villa Montalto در اواخر قرن نوزدهم در اثر حوادث واقعی تخریب شدند.

حباب تیت که در رم پس از نشستن دولت ایتالیا متحد در رم تاسیس شد. تپه های سرد Frascati به ویلا آلدوبرندیینی (1592) دست یافت؛ ویلا فالکونیری و ویلا مونتاژون. Villa d'Este در نزدیکی Tivoli مشهور است برای بازی آب در باغ های تراسش. ویلا مدیچی در لبه رم بود که در سال 1540 ساخته شده بود و در سال 1540 ساخته شده بود. علاوه بر این برای لذت فصلی که معمولا در فاصله ای آسان از یک شهر قرار دارد، دیگر ویلا های ایتالیایی از یک rocca یا castello بازسازی شده اند صندلی خانواده قدرت، مانند Villa Caprarola برای Farnese.Near Siena در توسکانی، Villa Cetinale توسط Cardinal Flavio Chigi ساخته شده است. او کارلو فونتانا، شاگرد جیان لورنزو برنینی را به کار گرفت تا ویلا و باغ های دراماتیک را در سبک رومی باروک به 1680 تبدیل کند. باغ ویلا لانت یکی از بزرگترین آثار ویلاهای ایتالیایی در منظره است که در قرن هفدهم تکمیل شده است. مقالات VeniceMain: معماری پالادیان و ویلاهای پالادین Veneto در قرن 16 در شبه جزیره شمال شرقی ایتالیا، ویلاهای پالادین ونتو، که توسط Andrea Palladio (1580-1508) طراحی شده بود، در ویسنزا در جمهوری ونیز ساخته شده است. Palladio همیشه ویلا های خود را با اشاره به تنظیم آنها طراحی کرده است. او اغلب تمام ساختمان های مزرعه را به معماری ویلا های توسعه یافته خود متصل می کند. نمونه هایی از Villa Emo، Villa Godi، Villa Forni Cerato، Villa Capra La Rotonda و Villa Foscari است. ویلاها به یک انجمن (Associazione Ville Venete) تقسیم می شوند و برنامه های توریستی و امکانات اقامتی را ارائه می دهند. ویلا در خارج از کشور بعد از آن در گرینویچ انگلستان، پس از 1613-1615 بزرگ تور، Inigo جونز خانه مجلل را بین 1615-1617 در طراحی یکپارچه معماری اولیه Palladian در کشور دیگری طراحی و ساخته شد. سبک ویلا پالادیان نفوذ خود را در کشورهای مختلف و دوره های مختلف به اثبات رسانده و در طول چهارصد سال با نفوذ با نئو پالادین در بخشی از قرن 17 و در دوره معماری احیای رنسانس ادامه یافت. ویلا "تبریک" (Meeresgruss) در بینز جزیره Rügen - یک ویلای معمولی در قرن نوزدهم معماری سبک معماری آلمانی قرن نوزدهم و نوزدهم.در اوایل قرن 18 میلادی، انگلیسیها اصطلاح را به کار گرفتند و آن را به خانه های جمع و جور در کشور اعمال کردند [2] به ویژه آنهایی که از لندن قابل دسترسی بودند: Chiswick House نمونه ای از این "ویلا حزبی" است. به لطف احیای علاقه به Palladio و Inigo جونز، به زودی ویلاهای نئو پالادین به دره Thames رودخانه و حومه انگلیسی اشاره کرد. خانه مرمر هیل در انگلستان در اصل به عنوان یک ویلا در قرن 18 میلادی در نظر گرفته شد. [3] در اواخر قرن هفدهم مونتی سیلو، توسط توماس جفرسون در ویرجینیا، ایالات متحده یک ویلا احیاء پالادیان است. نمونه های دیگر این دوره و سبک، خانه هاموند هاروود در آناپولیس، مریلند است؛ و بسیاری از جنگ های داخلی پیشآمریکایی یا Plantations آنبلیوم، مانند گیاهان Westover و بسیاری دیگر از گیاهان جیمز رودخانه و همچنین ده ها تن از گیاهان دوران پیش دبستانی در بقیه قسمت های قدیمی جنوب به عنوان ویلا های Latifundium رومی عمل می کردند. احیای بعدی، در دوران طلایی و اوایل قرن بیستم، The Breakers را در نیوپورت، رود آیلند، فیلولی در وودزید، کالیفرنیا و دامپارتون اوکس در جورجتاون، واشنگتن، D.C .؛ توسط معماران معماری منظر مانند ریچارد موریس هانت، ویلیس پلیک و بئاتریکس فرند. در قرن نوزدهم، ویلا برای توصیف هر خانه بزرگ حومه ای که به صورت آزاد در یک منظره زیبا طراحی شده بود گسترش یافت. در آن زمان "ویلا های نیمه جدا" در اوایل قرن بیستم ساخته شد، این اصطلاح زیر آن گسترش یافت و بیش از حد استفاده شد. دیدگاه عمیق از کلنی های ویلای غول پیکر (Villenkolonien) در درسدن، آلمان: محله Gründerzeit Blasewitz از جمله Tolkewitz و Striesen)، Gruna و Johannstadt. نیمه دوم قرن نوزدهم، ایجاد "Villenkolonien" بزرگ در کشورهای آلمانی زبان، مناطق مسکونی ثروتمند بود که به طور کامل از خانه های عمیق ساخته شده بود و اغلب به صورت هنری ساخته شده بود masterplan ایجاد شد همچنین بسیاری از منازل بزرگ برای صنعتگران ثروتمند آلمانی ساخته شده است، مانند Villa Hügel در اسن. پس از یک سفر طولانی توسط معمار از طریق جنوب انگلیس، ویولنکولونی لچترفلد غرب در برلین تصور شد. نمایندگی تاریخی گرایانه در آلمان شامل Heiligendamm و دیگر مجسمه های معماری تفریحی در دریای بالتیک، جزیره رز و خانه کینگ در Schachen در آلپ باواریا، ویلا Dessauer در Bamberg، ویلا Wahnfried در Bayreuth، Drachenburg در نزدیکی بن، Hammerschmidt ویلا در بن، Liebermann Villa و Britz House در برلین، Albrechtsberg، Eckberg، Villa Stockhausen و Villa San Remo در درسدن، Villa Waldberta در Feldafing، Villa Kennedy در فرانکفورت، خانه Jenisch و Budge Palais در هامبورگ، Villa Andreae و Villa Rothschild در Königstein، Villa Stiuck و Pacelli Palais در مونیخ، Schloss

Klink در دریاچه Müritz، Villa Ludwigshöhe در راینلند-پالتا، Villa Haux در اشتوتگارت و خانه Weinberg در Waren. در فرانسه Château de Ferrières نمونه ای از ویلای ایتالیایی نئورنسانی ایتالیایی و در بریتانیا برج های Mentmore توسط جان Ruskin است. ساختمان نمایشی این سبک در آلمان Villa Haas (طراحی شده توسط لوودویف Hofmann) در هس است. [4] 20th - 21st CenturiesEuropeTypical Villa در گراس، اتریش در قرن 19th و 20th، اصطلاح "ویلا" برای منزل جداگانه در اروپا گسترده شد . فرم های مخصوص به عنوان مثال ویلا های آبگرم (Kurvillen در آلمان) و ویلاهای ساحلی (Bädervillen در آلمان)، که در پایان قرن 19 به خصوص محبوب شد. سنت که در آن زمان در طول قرن بیستم و حتی تا امروز ادامه یافت، یکی دیگر از جنبه ها بود. از دیگر دهه های 1920 تا کنون، ساخت و سازهای عمدتا مینیمالیستی در سبک باوهاوس ادامه داشته است که همچنان تا امروز ادامه دارد. در دانمارک، نروژ و سوئد، "ویلا" خانه های جداگانه تک خانواده بدون در نظر گرفتن اندازه و استاندارد. مروارید مفهوم ویلا در اقصی نقاط آمریکای لاتین و اقصی نقاط برزیل و آرژانتین زندگی می کند. قدیمی ترین معماری استعماری پرتغالی و اسپانیایی است. پس از استقلال در آمریكا از اسپانیا و پرتغال، توسط اسپانیایی استعمار اسپانیایی با تغییرات منطقه ای دنبال شد. در قرن بیستم، ویلا های بین المللی سبک توسط روبرتو بورل مارکس، اسکار نیمییره، لوئیس باراژان و دیگر معماران طراحی شده است که یک زیبایی شناسی ترکیبی اروپایی و لاتین را توسعه می دهند. ویلا ها به ویژه در کالیفرنیا و ساحل غربی ایالات متحده، که در آن آنها در ابتدا توسط مشتریان "کلاس بالا" رفت و آمد از معماری ویکتوریا و سبک Queen An آن و معماری Beaux-Arts. جوامع مانند Montecito، Pasadena، Bel Air، Beverly Hills و سان مارینو در جنوب کالیفرنیا و Atherton و پیمونت در منطقه خلیج سان فرانسیسکو، نمونه هایی از تراکم ویلاها هستند. محبوبیت معماری احیای مدیترانه در تکرارهای مختلف آن بر روی قرن گذشته به طور مداوم در آن منطقه و در فلوریدا مورد استفاده قرار گرفته است. فقط چند تن از معماران برجسته برجسته، والاس ناف، آدیسون میزنر، استنفورد وایت و جورج واشنگتن اسمیت بودند. چند مثال، هارولد لویید املاک در بورلی هیلز، کالیفرنیا، قلعه Hearst Castle Medesti در ساحل مرکزی کالیفرنیا و ویلا مونتاووو در کوههای سانتا کروز ساراتوگا، کالیفرنیا، ویلا ویس کیایا در Coconut Grove، میامی، نسخه های Craftsman آمریکایی هستند خانه گمبل و ویلاها توسط گرین و گرین در پاسادنا، ویلیای کالیفرنیا مدرن نمونه از ویلا معماری مدرن در سیسیل، ایتالیا معماری مدرن نمونه های مهمی از ساختمان های شناخته شده به عنوان ویلاها را تهیه کرده است: ویلا نوئیل توسط رابرت مالت استیونس در هائرز، فرانسه ویلا ساویئ لو کوربوزیه در Poissy، فرانسه Villa Mairea توسط آلوار Aalto در Noormarkku، فنلاند Villa Tugendhat توسط Ludwig Mies van der Rohe در برنو، جمهوری چک Villa Lewaro توسط Vertner Tandy در Irvington، نیویورک نمونه های کشور ویلا: House Hollyhock (1919) by Frank لوید رایت در هالیوود Gropius House توسط والتر گروپیوس (1937) در لینکلن، ماساچوست Fallingwater توسط فرانک لوید رایت (1939) در پنسیلوانیا، ایالات متحده آمریکا Fa خانه رنسورث توسط لودویگ میس ون دو را در پلانو، ایالت ایلینویز خانه کویر کاوفمن توسط ریچارد نوترا (1946) در پالم اسپرینگز، کالیفرنیا Auldbrass Plantation توسط فرانک لویید رایت (1951-1940) در شهرستان بوفورت، کارولینای جنوبی Palácio da Alvorada توسط اسکار نیمییره 1958) در برزیلیا، بریتانیا گتی ویلا، در اقیانوس آرام پالیزاده، لس آنجلس. دیگر امروز، اصطلاح "ویلا" اغلب به خواص اجاره تعطیلات اعمال می شود. در انگلستان اصطلاح برای خانه های با کیفیت با کیفیت بسیار مناسب در مقصد گرم، مخصوصا فلوریدا و مدیترانه استفاده می شود. اصطلاح نیز در پاکستان و در برخی از جزایر کارائیب مانند جامائیکا، سنت بارتلمی، سنت مارتین، گوادلوپ، جزایر ویرجین بریتانیا و دیگران استفاده می شود. این منطقه مشابه ساحلی ساحلی ساحلی ساحل کالیفرنیا و مریخ است، و برای بوتیک های لوکس در مکان های مختلف در سراسر جهان مکان های مهمان نوازی مورد استفاده قرار می گیرد. در اندونزی، اصطلاح "ویلا" به خانه های کشور مستعمرات هلندی (landhuis) اعمال می شود. امروزه این اصطلاح به طور عمده در مورد اجاره تعطیلات معمولا در ناحیه روستایی قرار دارد. Villas of Heritage: اواخر قرن نوزدهم، Auckland، New ZealandIn Australia "ویلا" یا "واحد ویلا" عبارتند از اصطلاحات مورد استفاده برای توصیف نوع مجتمع خانه شهری که شامل، احتمالا خانه های متصل و یا مجزا کوچک تا 3-4 اتاق خواب که از اوایل دهه 1980 ساخته شده اند، در نیوزیلند اصطلاح "ویلای" معمولا برای توصیف یک خانه از خانه های هوافضا چوبی ساخته شده قبل از جنگ جهانی اول با سقف های بالا (اغلب 12 ft)، windows sash و سالن ورودی طولانی. در کامبوج، "ویلا" به عنوان یک کلمه یونانی در زبان محلی خمر مورد استفاده قرار می گیرد و به طور کلی برای توصیف هر نوع detache

D خانه شهری که ویژگی های فضای حیاط. این اصطلاح به هیچ یک از سبک یا اندازه معماری خاصی اعمال نمی شود، تنها ویژگی هایی که پلان ویلایی خمر را از یک ساختمان دیگر تشخیص می دهد، فضای حیاط است و کاملا جدا می شود. اصطلاح "دوقلو ویلای" و "مینی ویلا" به ترتیب به ترتیب نیمه جدا و کوچکتر به کار رفته است. به طور کلی، این خانه های لوکس و بزرگتر از خانه های ردپای رایج است. فضای حیاط نیز به طور معمول دارای برخی از انواع باغ، درختان و سبز است. به طور کلی، اینها در شهرهای بزرگ وجود دارند، جایی که ثروت بیشتر و از این رو خانه های لوکس تر است.